Warunkami tymi są:

Nie przekroczenie przez spółkę rocznych przychodów w wysokości 2 mln. Euro [poprzednio obowiązywała kwota 1.2 mln Euro].

Proste podwójne opodatkowanie wspólników spółki komandytowej poddaje pod wątpliwość regulacja zawarta w art. 13 ust. 3 ustawy wprowadzającej zmiany w zakresie CIT dla spółek komandytowych. Z regulacji tej wynika bowiem, że do przychodów osiąganych z tytułu udziału w zyskach spółek jawnych i komandytowych po dniu uzyskania przez te spółki statusu podatnika podatku CIT można zastosować zwolnienie o jakim mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT. Zwolnienie to dotyczy podwójnego opodatkowania CIT dywidend pod pewnymi warunki. Problem w tym, iż z mocy art. 1 ust. 3 pkt. 1 ustawy o CIT przepis ten jest adresowany do komplementariuszy spółek w tym przepisie wymienionych [tj. spółek komandytowych i komandytowo-akcyjnych]. Z kolei spółki komandytowe poprzez regulację dodanego art. 2 pkt. 18 ustawy z 28 listopada 2020 do art. 22 ust. 4 lit. e i f ustawy o CIT wynika, iż uzyskały one przywilej polegający na tym, iż dochód komandytariusza ma być zwolniony z opodatkowania do 50% tego dochodu, nie więcej niż kwota 60 000 zł w roku podatkowym w jednej spółce komandytowej po spełnieniu trzech warunków:

1. Komandytariusz nie może posiadać bezpośrednio lub pośrednio ponad 5 % udziałów lub akcji w spółce posiadającej osobowość prawną lub spółce komandytowej, kapitałowej w organizacji o statusie komplementariusza w danej spółce komandytowej.
2. Komandytariusz nie może być członkiem zarządu komplementariusza danej spółki komandytowej, ani też spółki posiadającej bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 5% udziałów lub akcji w spółce będącej komplementariuszem w danej spółce komandytowej.
3. Komandytariusz nie jest podmiotem powiązanym ze wspólnikiem lub jego członkiem zarządu.

Skutki praktyczne regulacji

W celu skorzystania ze zwolnienia nie może być powiązań pomiędzy komandytariuszem a komplementariuszem spółki komandytowej.

W optymalnym wariancie w takiej sytuacji podwójne opodatkowanie nastąpi u komandytariusza w odniesieniu do jego 50% zysku.

Ogólnie rzecz ujmując de facto dojdzie do podwójnego opodatkowania dochodów z tej formy prowadzonej działalności gospodarczej- na etapie spółki komandytowej CIT oraz na etapie wspólników ponownie CIT w przypadku osób prawnych i PIT dla osób fizycznych. Zważywszy na fiskalizm organów skarbowych z kolei dochody osób fizycznych uzyskane ze spółki z o.o., będącej osobą prawną a zarazem komplementariuszem będzie opodatkowany trzykrotnie [CIT -spółka komandytowa, CIT s-ka z o.o. i PIT dywidenda dla wspólnika będącego osobą fizyczną w tej spółce. Tym samym spółka komandytowa stanie się najbardziej opodatkowaną formą działalności gospodarczej.

Konkluzje

We wskazanym stanie prawnym spółki komandytowe należy przekształcić w kapitałowe, natomiast nieco można złagodzić zapędy fiskalne poprzez opóźnienie statusu płatnika CIT przez spółki komandytowe poprzez zadeklarowanie, iż stanie się ona płatnikiem CIT z upływem 30 kwietnia 2021 r. [wniosek płynący expressis verbis z art. 12 ust. 2 ustawy z 28 listopada 2020 roku należy wówczas przedłużyć okres rozrachunkowy, przepisy co do formy i uzewnętrznienia takiego rozwiązania jednak milczą, wydaje się zatem, iż stosując zasadę należytej staranności i potrzebę udokumentowania woli wspólników należy wywołać w tym zakresie stosowną uchwałę] lub zostanie ona z dniem 1 maja 2021 roku przekształcona, w spółkę kapitałową, co zostanie ujawnione w KRS.

Radca prawny
Jacek Cędrowski

 

Warunkiem otrzymania pomocy jest:

1. niezaleganie  w regulowaniu zobowiązań podatkowych, składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Fundusz Pracy lub Fundusz Solidarnościowy do końca trzeciego kwartału 2019 r., z wyjątkiem przypadku, gdy przedsiębiorca zawarł umowę z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych lub otrzymał decyzję urzędu skarbowego w sprawie spłaty zadłużenia i terminowo opłaca raty lub korzysta z odroczenia terminu płatności.
2. brak przesłanek do ogłoszenia upadłości, o których mowa w art. 11 lub art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2019 r. poz. 498, z późn. zm.).
3. zawarcie  porozumienia w zakresie obniżenia wymiaru czasu pracy pracowników lub objęcia pracowników przestojem ekonomicznym.
 
W celu usprawnienia  Państwa zabiegów zmierzających do uzyskania pomocy, zamieszczono na stronie Kancelarii nieodpłatnie projekt porozumienia pomiędzy pracodawcą i pracownikami - do wykorzystania.